Vanskelige perioder før utgivelser
I mai 1960 har Hauge en manus liggende klart som han kaller Klårt som ein haustdag. Det består av ca. 40 dikt. I desember samme året brenner han så det ferdige manuskriptet. 18. desember legges han inn på Valen (mentalsykehus). Det er fjerde gangen han er innom der. Oppholdet var bare i 6 uker denne gangen. Seinere på våren begynner han å rekonstruere diktene på nytt og angrer mye på at han brente manuskriptet. Nå har samlinga fått tittelen På Ørnetuva.
Dagboksnotater
I dagbøkene skriver han sykdomsperioden og diagnostiserer seg som schizofren. Han kaller tilstanden av sinnsforvirring for Den Andre Mannen. Han karakteristerer han blant annet på denne måten: "Han er vill og omsynslaus, og kan skræma folk. Tid er ikkje til for han, ikkje avstandar heller; døden er ikkje til for han heller, han har vore til og veit han vert til, han diskuterer aldri den sak. Han er i alt og eitt motsetnaden til den stakkars uslingen som heiter eg, den kvardagspuslingen, denne skræmlingen."
Dvale
Det er som om den andre mannen ligger i dvale og dukker opp med jevne mellomrom. Det ser ut til å gå ca. 5 år mellom hver gang. I en raptus skriver han 100 nye dikt og brenner dem. I mai 1966 opplever han nok et mentalt sammenbrudd, men han klarer å holde seg hjemme. I dagboka skriver han: "I slike stunder, d.v.s. når du er åndeleg vaken, kjenner du deg som eit elektrisk batteri, og ein straum av blå gneister gjeng og slær mot stjernorne. Du er ein spole i eit kraftfelt, og ligg stiv, greistrande i straumen." Sommeren 1966 rekonstruerer han manuset . I august sender han avgårde 109 dikt som blir til Droper i austavind som kommer ut i slutten av november.
Veldig er dagen, men større er natti
for der vert draumane til. (sitat upublisert dikt)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar